عوامل اتصال سقف کاذب کناف

عوامل اتصال سقف کاذب

در ساختارهای دارای کد حریق “از پایین و بالای سقف کاذب” یا “از بالای سقف کاذب”، برای اتصال آویز به سقف اصلی، استفاده از عامل اتصال دارای تاییدیه برای
مصرف در ساختارهای دارای کد حریق الزامی است. مهار چکشی کناف از جمله این نوع عوامل اتصال است.

سازه تراز

اجرای سازه تراز در سقف های کاذبی که دارای کد حریق هستند الزامی است (چه در لبه های باربر و چه در لبه های غیر باربر).

زیرسازی

حداقل ارتفاع آویز، فاصله آویزها و فاصله سازه ها بر اساس کد حریق مورد نظر تعیین می شود (به بخش اطلاعات عملکردی ساختارها رجوع شود).

تاسیسات

نفوذ کابل برق در سقف های کاذب مقاوم در برابر حریق در صورتی مجاز است که کابل به صورت تک بوده و محل نفوذ آن کاملا توسط ملات گچ (یا مواد مشابه نظیر پرلفیکس) پر و مسدود گردد. در صورتی که سقف سازه ای در ساختار مقاوم در برابر حریق مشارکت داشته باشد، حفره ایجاد شده باید با ملات سیمانی کاملا ادوات نفوذی نظیر روشنایی ها و بلندگوهای سقفی توکار باید به ترتیبی پوشش و محافظت شوند (یا از نوع مقاوم در برابر حریق انتخاب شوند) که از محل آن ها پر  و  مسدود  گردد.
برخی مسیرهای تاسیساتی (نظیر داکت های برق، کانال های تهویه و شوت های زباله)، میان طبقات و فضاهای ساختمان ارتباط ایجاد نموده و امکان نفوذ و سرایت منفذی برای عبور آتش ایجاد نشود. آتش را فراهم می نمایند. بنابراین پوشش و محافظت این گونه مسیرها دارای اهمیت اساسی بوده و در طرح ساختمان باید در نظر گرفته شود. تاسیسات باید به نحوی به سقف سازه ای مهار و محافظت گردند که در طول حریق سقوط نکرده و بار اضافی به سقف کاذب وارد ننمایند.

لایه عایق

لایه عایق باید به گونه ای اجرا شود که شکاف، درز و یا فاصله خالی بین قطعات عایق وجود نداشته باشد. همچنین، اصول حصیر چینی در نصب لایه عایق باید خاص استفاده شود (به عنوان مثال، دارا بودن دمای ذوب بالاتر از ۱٠٠٠ درجه سانتیگراد). در همین راستا، رجوع به جداول مرتبط در دفترچه اخیر و توجه به تذکراتی ضخامت، چگالی و سایر خواص لایه عایق پشم معدنی مصرفی بر اساس کد حریق مورد نظر تعیین می شود. در برخی ساختارها، ممکن است از عایق های با مشخصات رعایت شود.
اثر منفی (تجمع حرارت در فضای پشت سقف کاذب) بر عملکرد ساختار در برابر حریق داشته باشد. بر همین اساس، در برخی ساختارها استفاده از لایه عایق مجاز نصب عایق در فضای تاسیساتی پشت سقف کاذب، بنا به نوع ساختار ممکن است اثر مثبت (جلوگیری از عبور حرارت و افزایش مقاومت ساختار در برابر حریق) یا که در این خصوص ارائه شده است، الزامی است. نمی باشد. رجوع به جداول مرتبط در دفترچه اخیر و توجه به تذکراتی که در این خصوص ارائه شده است، الزامی است.

لایه های پوششی

در سقف هایی که کد حریق در آن ها مطرح است، از صفحات گچی نوع  ضد حریق استفاده می شود. ضخامت و تعداد لایه های پوششی بر اساس کد حریق مورد نظر تعیین می شود.

درز انقطاع

در ساختارهای دارای کد حریق، درزهای انقطاع از طریق اجرای اتصالات کشویی لغزان تامین می گردند.

بازشوها

در اجرای ساختارهای مقاوم در برابر حریق، یکی از نقاط ضعف مهم، بازشوها می باشد. مواردی نظیر روشنایی های توکار، دریچه های بازدید، خروجی های تهویه، بلندگوهای سقفی و نازل های اطفای حریق باید با جزئیات ویژه اجرا و در برخی موارد از نوع مقاوم در برابر حریق انتخاب شوند.

درزگیری

در ساختارهای دارای کد حریق، درزگیری بسیار حائز اهمیت است. کلیه منافذ و راه های عبور آتش باید به طور کامل پر شوند، به نحوی که ساختاری نفوذ ناپذیر و یکپارچه حاصل شود (ساختار باید کاملا آتش بند شود).
توجه به درزهای میان صفحات و محل نفوذ پیچ ها اهمیت ویژه داشته و درزها و سر پیچ ها باید با بتونه درزگیر کناف کاملا پر شوند.
که خمیر درزبندی که برای صدابندی به کار می رود، باید حداقل از نوع ۲آ بوده و به ضخامت حداقل ۵ میلیمتر توسط بتونه درزگیر کناف کاملا پوشانده شود. عدم محل اتصال سقف کاذب به عناصر پیرامونی باید با بتونه درزگیر کناف کاملا پر شود، به نحوی که هیچ گونه روزنه ای برای نفوذ حریق وجود نداشته باشد. توجه شود در ساختارهای چند لایه، درزگیری لایه های زیرین با بتونه درزگیر کناف الزامی است. استفاده از نوار درزگیر برای درزگیری لایه های زیرین ضرورت ندارد.

رعایت جزئیات اخیر، موجب ذوب شدن خمیر درزبند و باز شدن روزنه ای جهت نفوذ آتش خواهد شد.

 

 گچ پوششی

در ساختارهای دارای کد حریق، اجرای لایه گچ پوششی کناف به ضخامت حداقل ۲ میلیمتر بر کل سطح صفحات توصیه می شود.

 

بارگذاری

در کلیه ساختارهای دارای کد حریق (به جز در ساختار سقف زیر سقف)، اتصال بار به سقف کاذب مجاز نبوده و هر گونه بار فقط باید به سقف اصلی متصل گردد.

 

اتصال سقف کاذب به دیوار

هر گونه ساختار سقف کاذب که دارای کد حریق ۳٠ تا ۹٠ دقیقه باشد می تواند به دیوار جداکننده متصل شود، مشروط بر این که هر دو ساختار دارای کد حریق مشابه باشند. در این صورت سطح دیوار (در محل اتصال) باید کاملا صاف بوده و لایه پوششی سقف باید کاملا به آن بچسبد و درزگیری شود، به نحوی که هیچ گونه روزنه ای برای نفوذ حریق وجود نداشته باشد. در صورتی که سطح دیوار صاف نباشد، باید با تمهیدات مناسبی اصلاح شود.

اتصال دیوار به سقف کاذب

اتصال دیوارهای خشک به سقف کاذب دارای کد حریق باید به نحوی باشد که در صورت فروریزی دیوار بر اثر وقوع حریق، نیروی اضافه ای از سوی دیوار به سقف وارد نشود.

در این رابطه راه حل های زیر وجود دارد:

ساختار با کد حریق از پایین سقف کاذب: در این حالت، لایه های پوششی دیوار نباید به رانر سقف متصل شوند; لیکن باید تا سقف کاذب ادامه یافته و کاملا به
آن بچسبند و درزگیری شوند.

ساختار با کد حریق از بالای سقف کاذب/ ساختار با کد حریق از پایین و بالای سقف کاذب: در این حالت، دیوار باید با اتصال کشویی (با امکان حرکت حداقل ۱۵ میلیمتر) به سقف کاذب متصل گردد.