روش اجرای سقف کاذب خود ایستا (بدون آویز) D131 (قسمت دوم)
اجرای بازشوها
بازشوهایی نظیر دریچه های بازدید، خروجی های تهویه و چراغ های توکار در سقف های کاذب به سادگی اجرا می شوند. در اجرای بازشو ها، موارد زیرباید در نظر گرفته شوند: برای ایجاد یک بازشو در سقف کاذب ، استفاده از تمهیدات مناسب جهت حفظ استحکام ، یکپارچگی و ایستایی ساختار ضروری است. قاعده کلی کار بر این است که چنانچه اجرای بازشو موجب قطع سازه های سقفی شود، باید از سازه های کمکی برای حفظ یکپارچگی و ایستایی ساختار استفاده نمود.
جهت نصب ادوات نفودی نظیر روشنایی های سقفی توکار، در نظر گرفتن حداقل فضای تاسیساتی پشت سقف کاذب برای جا سازی این ادوات ضروری است. چنانچه وزن ادواانی نظیر روشنایی ها از میزان مجاز بیشتر باشد، استفاده از آویز های کمکی برای حفظ ایستایی ساختار ضروری خواهد بود.
نصب لایه عایق
در صورت نیاز، نصب لایه عایق در فضای خالی پشت سقف کاذب صورت می گیرد. اجرای این لایه باید به نحوی باشد که شکاف ، درز و یا فاصله خالی یبن قطعات عایق وجودنداشه باشد . همچنین، اصول حصیرچینی در نصب لایه عایق باید رعایت شود.
نصب صفحات
در این بخش صرفا به برخی از اصول نصب صفحات روکش دار گچی ( پانل کناف ) اشاره شده است. جهت کسب اطلاعات تکمیلی، به دفترچه ی دستور العمل برش، نصب، درزگیری و آماده سازی صفحات روکش دار گچی مراجعه شود :
برای دستیابی به حداکثر استحکام در ساختار، باید صفحات گچی ( پانل کناف ) به نحوی نصب شوند که راستای طولی آن ها (لبه های کارخآنه ای) عمود بر راستای سازه ها قرار گیرد. در این حالت، همواره لبه های برش خورده در محل سازه ها قرار می گیرند.
اتصال صفحات گچی به زیر سازی ، به وسیله پیچ مخصوص کناف و با استفاده از دستگاه پیچ زن قابل تنظیم صورت می گیرد. پیچ مورد مصرف برای نصب پنل کناف باید به نحوی انتخاب شود که پس از عبور از لایه های پوششی، حداقل 10 میلیمتر در سازه زیرین نیز نفود کند.
فاصله مجاز اجرای پیچ ها بر روی صفحات گچی 17 سانتیمتر می باشد. در ساختار های دو لایه، فاصله مجاز اجرای پیچ ها در لایه اول را می توآن حداکثر تا سه برابر ( 50 سانتیمتر) افزایش داد، مشروط بر این که لایه دوم (لایه پوششی نهایی) در همان روز نصب شود. برای پوشش کاری با صفحات با ضخامت 20 میلیمتر و بیشتر، اجرای پیچ ها در لایه اول را می توآن حداکثر تا دو برابر ( 30 سانتیمتر) افزایش داد.
نکات فنی
نصب صفحات سقف کاذب کناف باید از وسط سقف آغاز و به حاشه ها ختم شود. همچنین می توان نصب صفحات را از یک کنج آغاز نموده و در هر دو امتداد طولی و عرضی، به طور همگن پوش کاری را ادامه داد. عدم رعایت جزییات اخیر موجب ایجاد ترک بر اثر خیز سقف کاذب خواهد شد.
در کلیه ساختار های تک لایه و چند لایه، پانل ها باید به صورت حصیرچین اجرا شوند. برای این منظور، فاصله دو درز باید حداقل 40 ساتیمتر درنظر گرفته شود. عدم رعایت اصول حصیرچینی و امتداد یافتن درز ها در طول یکدیگر، موجب تضعیف ساختار و همچنین ایجاد ترک در محل درز ها می شود.
در صورت اجرای سازه های سقفی به صورت دوتایی، صفحات باید به هر دو سازه اتصال یابند (توسط پیچ هایی که به صورت زیگ زاگ اجرا می شوند).
در صورت نصب نوار محافظ بال در ساختار دارای کد حریق از بالا، از صفحه گچی مقاوم در برابر حریق به ضخامت 24 میلیمتر و به پهنای حداقل 120 میلیمتر استفاده می شود. برای نصب نوار مذکور بر روی بال سازه های سقفی، پیچ ها باید به صورت زیگ زاگ و در فواصل 24 سانتیمتر اجرا شوند.
در صورت نصب لایه گسترده محافظ در ساختار دارای کد حریق از بالا، از صفحه گچی مقاوم در برابر حریق به ضخامت 1215 میلیمتر استفاده می شود. برای نصب لایه مذکور نیازی به اتصال پیچی نبوده، لیکن اجرای صفحات باید به نحوی باشد که شکاف، درز و یا فاصله خالی میان آن ها و میان صفحات و عناصر پیرامونی وجود نداشته باشد. همچنین، لبه های برش خورده باید در محل سازه های سقفی قرار گیرند.
صفحات گچی را باید با به کارگیری اتصالات لغزشی (مآنند ایجاد اتصال با خط سایه یا ترن فیکس) از عناصری که جنس آن ها گچ نمی باشد (به ویژه در ستون ها) و همچنین از عناصری که حرارت زیاد تولید می کنند (نظیر روشنایی های بزرگ با لامپ های رشته ای)، جدا نمود. عدم رعایت جزئیات اخیر، موجب ایجاد ترک در اطراف چنین عناصری در سقف کاذب کناف می شود.
ممنون وبسایت خوبی دارید با مطالب مفید