زیرسازی سقف کاذب

اجرای زیرسازی سقف کاذب کناف

قبل از اجرای زیرسازی، باید فاصله آویزها، فاصله سازه های باربر و فاصله سازه های پنل خور بر اساس نوع پوشش کاری، رده وزنی سقف کاذب و نوع مقاومت در برابر
حریق (در صورت اجرای ساختارهای دارای کد حریق) و از طریق جداول مندرج در دفترچه اخیر استخراج شود.

اجرای زیرسازی 112

اجرای سازه تراز: به وسیله ریسمان رنگ پاش، خط تراز سقف کاذب بر روی دیوار پیرامونی مشخص می شود. سازه تراز در محل خود به وسیله عامل اتصال مناسب
و در فواصل معین (مطابق جدول زیر) به دیوار زمینه متصل می گردد. توجه شود که در کلیه ساختارهای سقف کاذب یکپارچه کناف، سازه تراز به دو صورت قابل اجرا است; باربر و غیر باربر.

نکات فنی

فاصله اولین عامل اتصال از انتهای سازه تراز نباید از ۱٠ سانتیمتر بیشتر باشد.

برای اتصال سازه تراز به دیوار خشک می توان از پیچ TN یا FN ستفاده نمود (پیچ ها به استادها متصل می گردند). در صورتی که زیرسازی در محل اتصال وجود  نداشته باشد، می توان قبل از پنل گذاری، یک نوار تسمه فولادی گالوانیزه به عرض ۱٠٠ و ضخامت ٠/۶ میلیمتر را به صورت سراسری در تراز مورد نظر به وسیله پانچ یا پرچ بر روی استادها اجرا نمود تا زیرسازی در تمام نقاط در تراز سقف ایجاد گردد.
درصورت بنایی بودن دیوار پیرامونی، سازه تراز پس از نازککاری و بر روی پوشش نهایی گچ دیوار اجرا می شود. همچنین، باید نوار چسب جداکننده در حد فاصل سازه تراز و دیوار قرار گیرد. درصورت نیاز به ایجاد خط سایه در فصل مشترک دیوار و سقف (به ویژه در دیوارهای با پوشش کاشی یا سنگ) می توان پنل را با فاصله از دیوار اجرا نمود و لبه آن را به وسیله جی بید پوشش داد. در این صورت استفاده از نوار چسب جداکننده لازم نخواهد بود.

در لبه های باربر، نشیمن گاه سازه های پنل خور یا باربر بر روی بال سازه تراز باید حداقل ۲٠ میلیمتر باشد.

در لبه های غیر باربر، بکارگیری سازه تراز اختیاری است; لیکن نصب آن اجرای سقف را آسان تر می نماید.

نصب سازه تراز در سقف های کاذبی که دارای عملکرد صوتی و یا کد حریق هستند الزامی است (چه در لبه های باربر و چه در لبه های غیر باربر).

در صورت نیاز به عایق بندی صوتی سقف، قبل از نصب سازه تراز، دو ردیف خمیر درزبند کناف بر جان آن اجرا می شود. عدم رعایت جزئیات اخیر، سهم زیادی در نقصان عملکرد صوتی ساختار خواهد داشت.

سقفی سفالی یا سیمانی در سقف های تیرچه بلوک) استفاده نمود. فواصل آویزها بر اساس رده وزنی سقف کاذب و نوع مقاومت در برابر حریق و از طریق جداول مندرج می شود. برای این منظور و بسته به نوع و شرایط سقف اصلی، می توان از مهار چکشی (برای سقف های بتنی) و یا مهارهای ویژه اعضای توخالی (برای بلوک های اجرای آویزها: به وسیله ریسمان رنگ پاش، محل اجرای آویزها بر روی سقف اصلی مشخص می شود. با استفاده از عامل اتصال مناسب، آویز به سقف اصلی متصل در این دفترچه استخراج می شود. در صورت نیاز به افزایش ارتفاع آویز، از قطعه رابط نانیوس استفاده می شود.

نکات فنی:

قبل از اجرای هر گونه آویز، باید وضعیت سقف اصلی از نظر استحکام بررسی شود (به ویژه در سقف های تیرچه بلوک و سقف های بتنی). همچنین، برای انتخاب آویزگیری از عناصر تاسیساتی موجود در فضای پشت سقف کاذب تحت هیچ شرایطی مجاز نبوده و آویزها صرفا باید به سقف اصلی متصل شوند. عدم رعایت اصول نوع عامل اتصال، باید از مناسب بودن آن برای سقف اصلی اطمینان حاصل نمود.

زمانی که ارتفاع آویزگیری کم است، از براکت جهت اتصال زیرسازی به سقف اصلی استفاده می شود. برای این منظور، براکت توسط عامل اتصال مناسب به سقف اخیر، می تواند موجب ناپایداری سقف کاذب و یا انتقال ارتعاشات و لرزش ها (ناشی از تاسیسات) و ایجاد ترک در محل درزها شود.

در صورت وجود شرایط زیر، می توان از آویزهای ترکیبی زیر به جای آویز نانیوس استفاده نمود:

– ارتفاع آویزگیری کمتر از ۱۵٠ سانتیمتر –  ساختار بدون کد حریق

آویز ترکیبی ۱: این آویز ترکیبی از قطعه اتصال سقفی ۹٠تا و سازه ۵٠ت ساخته می شود. برای این منظور، قطعه ۹٠تا به سقف اصلی متصل شده و سازه ۵٠ت توسط دو عدد پیچ پب به آن متصل می شود. انتهای سازه ۵٠ت به صورت زبانه بریده می شود تا بتواند سازه سقفی را در بر بگیرد. سازه سقفی به وسیله دو عدد پیچ آب به سازه ۵٠ت متصل می شود.

آویز ترکیبی۲: این آویز ترکیبی از قطعه اتصال سقفی ۹٠تا، سازه ۳۶ات و براکت ساخته می شود. برای این منظور، قطعه ۹٠تا به سقف اصلی متصل شده و سازه ۳۶ات توسط دو عدد پیچ پب به آن متصل می شود. برای اتصال سازه سقفی به این آویز ترکیبی، از براکت استفاده می شود; بدین ترتیب که براکت مانند یک رکاب، سازه سقفی را احاطه کرده و توسط دو عدد پیچ پب به سازه ۳۶ات متصل شده و سپس سازه سقفی توسط دو عدد پیچ پب به براکت متصل می شود.

اجرای سازه های باربر: سازه های باربر توسط رکاب به آویز متصل می شوند. با توجه به تراز مورد نظر، رکاب توسط سوزن تنظیم ارتفاع به آویز متصل می شود.

سازه باربر توسط دو عدد پیچ پب به رکاب متصل می شود.

اجرای سازه های پنل خور: سازه های پنل خور توسط پل یا قطعه اتصال نیمه، به سازه های باربر متصل می شوند.